Rozdział 3 ! :3

Mijały dni, tygodnie.. Ala nie umie dojść do siebie. To co się stało.. Nie idzie już cofnąć. Cały czas przeżywa, nie chodzi do szkoły. Tomek wraz z jej mamą jedynie mogą z nią o czymś porozmawiać.. Tak dłużej być nie mogło. Matka Alicji, umówiła ją na spotkanie z polecanym psychologiem.

- Alu, wysłuchaj mnie – Mówi do Alicji matka. -Umówiłam cię z psychologiem, on ma ci pomóc. Błagam.. wiemy, że to przeżywasz, ale co się dzieje z twoim życiem! Zrozum mnie i Tomka. Tak bardzo się o Ciebie martwimy.. Być może ta rozmowa ci pomoże. Liczę na Ciebie. – Powiedziała matka, po czym wyszła z pokoju.

Po paru minutach do domu przyjechała psycholożka. Matka zaprowadziła ją do Alicji.

- Witaj Alu. Jestem psychologiem i chcę Ci pomóc. Nie bój się mnie. Umiesz opowiedzieć co się z tobą dzieje? Wiem w jakiej jesteś sytuacji.. Przeżyłaś bardzo dużo, lecz nie musisz się bać. Porywacze poszli do więzienia na 10 lat. Nic Ci nie grozi – Powiedziała Pani psycholog.

- Właśnie, że nie! Ciągle jestem w niebezpieczeństwie! Każdy może mnie znowu ukraść i będzie chciał moje narządy! Ja nie chce żyć! – Odparła roztrzęsiona Ala.

- Alu .. Nie możesz tak myśleć. Masz 15 lat. Całe życie przed tobą. Co zamierzasz? Siedzieć w domu? Masz ukończyć studia, założyć rodzinę i zestarzeć się u boku swojego ukochanego tak jak każda dziewczyna. Nie pragniesz tego? – Zapytała Psycholog.

Rozmowa ta trwała godzinę. Matka Alicji Kasia, siedziała w kuchni, czekając na odpowiedź : Co z moją córką? Aż wreszcie, psycholożka wychodzi z pokoju, po czym zasiada do matki mówiąc:

- Wie pani co.. Nie jest tak źle.. Chociaż dobrze też nie jest. Ala potrzebuje poczucia bezpieczeństwa. Prosi każdego by nie wychodziła sama z domu tylko u boku swojego chłopaka lub Pani. To co jej się stało.. jest naprawdę przykre. – Mówi psycholożka.

- To znaczy, że ona z tego wyjdzie?! – Pyta Matka.

- Być może.. To zależy tylko od niej i od pani .. – Odpowiada.

Po tygodniu od rozmowy , Ala nareszcie wyszła na dwór. Powoli zaczyna korzystać z życia. U boku swojego chłopaka Tomka nareszcie czuje się bezpiecznie.

Szczęście przychodzi jeszcze w tym, że Ala dostała bardzo drogi naszyjnik od swojego kochającego chłopaka.

- Tomek dziękuję Ci ! Kocham Cię tak jak jeszcze nikogo ! Chcę być z tobą do końca moich żałosnych dni! – Wypowiada się bardzo szczęśliwa Ala.

- Ala ja Cię kocham jeszcze bardziej! Inaczej być nie może! Za parę lat kiedy będziesz pełnoletnia zamieszkamy razem! Będziemy mieli dzieci! Bardzo się cieszę, że w końcu się przełamałaś i możemy swobodnie chodzić po mieście! – Odpowiada Tomek.

Szczęście występowało przez kilka tygodni .. Aż do czasu …