Rodział 2 ♥

Tomek postanowił, że szybko pobiegnie do rodziców Ali , i razem coś zdziałają.

Natychmiast pobiegli do lasu. Przeszukali cały teren, lecz śladu nie ma.. Zadzwonili na policję, która zjawiła się natychmiastowo z psem tropiącym.
- Tomek, jak to się stało! – Pyta roztrzęsiona matka dziewczyny.

- Muszę wyznać całą prawdę.. – Odrzekł. Postanowiliśmy iść na wagary. Nie chciało nam się iść dziś do szkoły. Chcieliśmy zrobić sobie przerwę, i pójść na spacer na tą ścieżkę, gdzie jacyś zboczeńcy porwali....- Przerwawszy swoją wypowiedź, rozpłakał się.

Do Tomka podszedł policjant , który chciał zbadać całą sytuację. Wypytawszy Tomka, postanowili dać sygnał do wszystkich patroli. Las , w którym zaginęła nie pozostawia ani jednego śladu….

W tym samym czasie…

- Ej! Weź uważaj, dziewczyna się obudzi! Możesz wyciągać te sprzęty ciszej? Mamy mało czasu.. na pewno każdy jej szuka! A zależy nam przecież na jej sercu! – Odparł jeden z porywaczy.

- Dobrze, dobrze. Nic się nie dzieje. Nigdy nas tu nie znajdą, He , He. – Stwierdził porywacz.

Niestety, ich plan się nie powiódł.. Ala odzyskuje przytomność.. Nie wie co się dzieje. Podnosi się z metalowego stołu, po czym zaczyna oszołomiona pytać.

- Gdzie ja jestem? Kim wy jesteście! – Zapytała zdenerwowana.

- Słuchaj dziewczynko , nie potrzebnie się budziłaś, teraz twój ból będzie o wiele większy. – Odparł Damian – jeden z porywaczy.

- Co wy mi chcecie zrobić?! – Ponownie spytała bardzo zdenerwowana.

- Jak to co? Zaraz nie będziesz już żyła i pójdziesz w inne miejsce, daleko stąd. – Powiedział rozweselony Damian.

Alicja zaczęła głośno krzyczeć, lecz nikt jej nie usłyszał…

- Czemu chcecie mi to zrobić! Co ja wam zrobiłam? – Zaczęła płakać..

- Córka Michała jest chora na raka serca! Ma 15 lat, a ty ile? 16 ? Zależy nam na twoim sercu, gdyż widać, że jesteś zadbana. Nie ma odpowiedniego dawcy…

- A jeżeli się nie uda? Co wtedy ! – Odpowiedziała Ala.

- To nic, weźmiemy nową „sztukę” – Odparł Damian.

- Jak wy tak możecie! Pójdziecie do więzienia i do piekła! Jeżeli tylko mnie tkniecie to nie wiem co wam zrobię ! – Odpowiedziała.

Jeden z porywaczy, który miał na sobie kominiarkę uderzył Alicję prosto w brzuch..
Zwymiotowała, po czym straciła przytomność..

W tym samym czasie u rodziców i Tomka.

- Musimy zacząć ją szukać! Może ona już nie żyje! Boże, czemu nam to robisz! – Odparł Tomek.

- My nic na to nie poradzimy! Musimy jednak mieć wiarę, że nic się jej nie stało. – Powiedziała Matka Ali.

Nagle postanowili spytać się policjanta, czy umie namierzyć komórkę Alicji. Zawsze ma ją przy sobie.

Tak też zrobili. Komórka znajdowała się w „pustkowiu” obok Torunia, czyli nie daleko stąd! Natychmiast tam pojechali. Zobaczyli arafatkę Alicji. Poszli dalszymi tropami. W oddali było widać starą, małą chatkę. Pobiegli tam, wywarzyli drzwi , gdzie zobaczyli 5 mężczyzn a na stole- Alicję!

- Matko Boska , Ala ! – Odrzekła Mama.

- Ala odezwij się! Błagam! Nic jej nie jest? – Spytał Tomek.

Po chwili przyjechała karetka.. W szpitalu okazało się, że Ala ma jedynie złamany nos.. Nie doszło do brutalnego przeszczepu.. Na szczęście..